บทที่ 72

ซือลั่วยืนอยู่ใต้ชายคา เมื่อเว่ยฉงซียกเปลือกตาขึ้นก็มองเห็นนางเช่นกัน

ทั้งสองประสานสายตากัน เว่ยฉงซีจึงเก็บสีหน้ากลับมา เขาไม่ได้เย็นชาเหมือนเช่นปกติ

“เจ้ายังไม่นอนอีกหรือ” ซือลั่วรู้สึกว่าควรจะพูดอะไรบางอย่างเสียหน่อย

“ข้านอนไม่หลับ” เว่ยฉงซีกล่าว

เสียงของเขาแหบและทุ่มต่ำ

เมื่อผนวกกับท่าทางเมื่อครู...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ